Volgens filosoof, psycholoog en cabaretier Tim Fransen is de werkelijkheid ons meestentijds te bar om aan te kijken. Hij baseert zich onder meer op Freud die schrijft: ‘Het leven zoals dat ons is opgelegd is te moeilijk voor ons. Het bezorgt ons te veel verdriet, teleurstellingen, en onoplosbare problemen. Wij kunnen het alleen verdragen met verzachtende middelen.’ Lees verder.

Geboren in 1959 ben ik van een generatie die van origine niet zo heel veel op heeft met macht. Net als de populisten van nu, was de stemming dat het establishment maar eens een toontje lager moest zingen. Anders dan de huidige populisten, vonden we dat de samenleving toleranter en verder gedemocratiseerd moest worden.
Ook vroeger thuis waren mijn ervaringen met macht verwarrend. Lees verder.

Leonard de Roos werkt bij de Nederlandse Spoorwegen (NS). Hij wilde zich verder ontwikkelen op het gebied van adviseren en koos de leergang Meesterschap in Adviseren. In gesprekken met hem, zijn voormalige en zijn huidige leidinggevende blijkt dat een waardevolle keuze. Niet alleen voor hemzelf, maar ook voor het team en zelfs de hele organisatie. Lees verder.

Vrijwilligerswerk doe je vanuit een diepere bron. Dat geldt in elk geval voor mijn redactiewerk voor het Tijdschrift voor Begeleidingskunde (TsvB). En al helemaal voor het komende nummer ‘Spiegelpaleis’, waarvan ik themacoördinator ben. Een eervolle klus, maar vooral een feest, omdat het mij ook weer helpt de weg te vinden in mijn eigen spiegelpaleis … Lees verder.

In september organiseert de Wetenschappelijke Raad (WR) van de Ooa in samenwerking met De Haagse Hogeschool en Filmhuis Den Haag het filmfestival Corporate Bodies. Een concept waarbij je via film verbanden legt met je adviescontext en met jezelf als adviseur. Paul Kloosterboer, lid van de WR, licht deze vorm van professionalisering toe. Lees verder.

Recent mocht ik een tweedaagse bijdrage leveren aan het Specialist Development Program (SDP) van Nyenrode Business University. Een leuke klus voor een groep superspecialisten aan wie het was gegund eens te reflecteren op hun rol als intern adviseur, in plaats van op hun vakinhoud. Raoul Wirtz van Nyenrode schreef een mooie blog naar aanleiding van mijn bijdrage. Lees verder.

Een zonovergoten middag op Fort de Batterijen in Nieuwegein. Heeft dat iets met opladen te maken? Ja! Of is het een uitje? Ja, ook! Dit is zo’n middag waarin werk en plezier even helemaal samenvallen. We starten met tien collega’s en zo’n honderd enthousiaste en geïnteresseerde bezoekers met de Ambachtsschool voor Organiseren en Veranderen. Lees verder.

Interne adviseurs hebben het niet makkelijk. Ze moeten bruikbare adviezen uitbrengen in een organisatie waar ze zelf bij horen. Maar waar horen ze eigenlijk bij: de top of de werkvloer? Lees verder.

Een bestuursadviseur van een gemeente vertelt dat zij zichtbaarder wil worden als adviseur. Na enig doorpraten blijkt dat de wens van haar leidinggevende komt. Zij beaamt. Hoe voor de hand zou het liggen met deze professional te gaan brainstormen hoe zij zich wat autonomer en assertiever kan opstellen? En zou dat echt helpen? Lees verder.

Hendrik-Jan Doevendans is oud deelnemer aan Meesterschap in Adviseren en beschrijft zijn ervaringen.

‘Toen een collega mij wees op deze leergang was mijn belangstelling direct gewekt. De inhoud en het niveau spraken me aan. Ik kijk met veel plezier terug op een erg leuke periode. Bovendien merk ik dat ik mijn werk anders aanpak.’ Lees verder.

“Wat is goed adviseren?”, vroeg ik een flink aantal adviseurs in organisaties. “Het is niet meer: geef mij uw probleem en ik kom terug met het goede antwoord,” zeggen zij.
De adviseur als betweter sterft uit. “Adviseren anno nu begint met herkennen en erkennen van alles wat er al is …” Lees verder.